Kyoto Tower & Higashi-Hongaji Tempel

Zo, het eerste nachtje in Kyoto zit erop en we zijn klaar voor de dag!

Waar het over het algemeen verstandig is zo snel mogelijk het nieuwe dag- en nachtritme te volgen om over een jetlag heen te komen, volgde Jurriaan zijn natuurlijke ritme en heeft rond middernacht, voor zijn gevoel net na zijn middagslaapje, ongeveer een uur over ons bed gerausd voordat hij weer in slaap viel. Maar daarna heeft hij, net als Eefje en ik, geslapen als een roos en werd pas wakker op een schappelijk tijdstip.

Vandaag staan twee activiteiten op het programma: de Kyoto Tower en de Higashi-Honganji tempel. We beginnen eerst met een ontbijtje; Eefje en ik een kleverige sandwich en Jurriaan een bakje zoete “naturel”-yoghurt. Daarna op naar de Kyoto Tower!

De Kyoto Tower is een uitkijktoren met observatiedeck op 100 meter hoogte, welke direct naast het treinstation Kyoto Station ligt en vanuit waar je de hele stad kunt zien. Leuk detail is dat er in het observatiedeck behalve een restaurantje en souvenirshop ook een mini altaar is met een gouden pop, waar bezoekers een gelukswens kunnen doen, en rekken waaraan bezoekers gelukswensen op kaartjes in de vorm van kerstballen kunnen hangen.

We kozen ervoor met de Kyoto Tower te starten omdat zo’n hoge toren vaak een goed beeld van een stad geeft en vaak ook ideeën geeft voor plekken om te bezoeken. De Kyoto Tower hielp daar extra bij, want er waren een aantal tv schermen waarop digitaal werd aangegeven wat je allemaal ziet vanuit de toren, met daarbij korte informatie en een qr-code om nog meer informatie op je telefoon te kunnen raadplegen. Wij noteerden een paar plekken (o.a. het Shosei-en park naast ons hotel en de Kiyomozo-dera tempel).

Het uitzicht vanuit de Kyoto Tower was supermooi, het was heel helder, we konden ver kijken, en het Kyoto Station dat naast de Kyoto Tower lag was imposant om zo te zien. Jurriaan kroop lekker rond en was helemaal in zijn nopjes met de eerder genoemde tv-schermen omdat die voorzien waren van een touch screen waarmee hij heerlijk kon swipen. En hij kreeg zijn eerste knijpfruitje ooit; wij hebben het zo lang mogelijk uitgesteld en altijd vers fruit gegeven, maar gezien de fruitschaarste in Japan hadden we toch maar een voorraadje uit Nederland meegenomen. Het was alleen nog niet echt een succes, dus dat wordt nog wat.

Na goed onze ogen uitgekeken te hebben vanuit hoogte was het tijd geworden om even te lunchen en Jurriaan te laten slapen in het hotel. Hoewel ik altijd erg gecharmeerd ben van Aziatisch eten en ik het liefst zo min mogelijk westerse restaurants bezoek wanneer ik in Azie reis, was Eefje haar oog (nu al, op dag twee nota bene) gevallen op een Deli-France en we besloten daar een sandwich te eten. Ach ja, wellicht dat het voor Jurriaan ook niet slecht was om even wat bekends te eten in plaats van direct yakitori, noedels en sushi. Na een prima broodje te hebben gescoord en ons even te hebben vergaapt aan het fancy koffiezetapparaat gingen we terug naar het hotel voor Jurriaan zijn middagslaapje.

Gelukkig was er een super gezellige, romantische, warme lobby.... NOT... het was de eerste van een aantal dagen waarin wij tijdens Jurriaan zijn middagslaapje in een kille, stille lobby hebben gezeten met stoelen waar je nog geen vijf minuten lekker op kan zitten. Pfff dat wordt nog wat. Leker een boekje lezen in de hotel lobby hebben ze nog niet uitgevonden hierzo... Maargoed, wel een fancy toilet dan weer. Het toilet in de lobby had een soort van entertainment systeem aan boord met verwarmde toiletbril, sproeiers en keiharde vogelgeluiden zodra je ging zitten. Alles om ervoor te zorgen dat niemand je kon horen als je even naar het toilet in de lobby ging.

En ze hadden koffie. Geen bijzonder goede koffie, maar het proces van koffie kopen was erg vermakelijk en erg Japans (voor zover ik dat kan inschatten). Nadat wij om koffie vroegen bij de bediende achter de balie van het hotel, pakte hij een rekenmachine erbij en liet ons zien hoeveel Yen dat kostte. Niet dat hij geen Engels sprak, maar toch liet hij de prijs op de rekenmachine zien. Nadat we hem betaalden met een briefje dat meer was dan het aangegeven bedrag (dat hij met twee handen en een kleine buiging aannam), ging de bediende weer in de weer met de rekenmachine en liet ons zien hoeveel wisselgeld wij zouden ontvangen.

Vervolgens werd ons briefje vakkundig opgeborgen in een heel net zakje met soortgelijke biljetten en kwamen er vanuit allerlei andere zakjes keurig opgeborgen biljetten wisselgeld tevoorschij en kwamen er nog wat muntjes uit verschillende bakjes, ook keurig per denominatie gesorteerd. Daarna werd het wisselgeld netjes op een plankje gelegd en met twee handen aan ons overhandigd, met de rekenmachine ernaast zodat wij konden controleren of het wel echt het beloofde retourbedrag betrof. Tenslotte kwamen er twee heel netjes opgeborgen koffie cupjes tevoorschijn en werd de koffie gezet. Erg netjes allemaal maar het straalde ook wel uit dat ze beslist geen fouten wilden maken bij het afrekenen van de koffie.

Na wat lezen en koffie hoorden we Jurriaan wakker worden. Dat betekende dat we ons klaar konden gaan maken voor de volgende stop: de Higashi-Honganji tempel. De Higashi-Honganji tempel is een grote tempel in het centrum van Kyoto en speelt een belangrijke rol in het Japanse Buddhisme. We waren er al een paar keer langsgelopen onderweg tussen het station en het hotel en ook vanuit de Kyoto Tower was de tempel niet te missen.

Na een paar minuutjes lopen hoorden we ineens flink wat kabaal. Toch maar eens kijken wat het was; het bleek een grote processie te zijn die ons in tegenovergestelde richting vanuit de tempel kruiste. Dat was wel even leuk om te zien!

Nadat de processie langs was gekomen snel door naar de tempel, want het was al wat later in demiddag en het tempelcomplex was behoorlijk groot. We hebben heerlijk rondgelopen door de tempels. Wel even de schoenen uit uiteraard, maar daarna rondgelopen over de houten vloer van het tempelcomplex. Jurriaan was super schattig en was heerlijk aan het rondkruipen.

's Avonds besloten wij wat te gaan eten bij het treinstation. Volgens de Lonely Planet zou het daar moeten gebeuren en zitten daar veel restaurants. En we hadden trek in sushi, dus dat was onze missie voor de avond. Aangekoen op het station zagen we al snel grote aanplakbiljetten op een gebouw staan. Het gebouw had 7 verdiepingen en per verdieping stond een ander aanplakbiljet op de muur. Van sommige aanplakbiljetten was eenvoudig af te leiden dat het een restaurant betrof en ook het type restaurant, bij anderen was dat minder duidelijk. Maar gelukkig was er eentje vol met sushi, sashimi en allerlei andere lekkernijen, op de 5e verdieping, dus besloten wij daar naartoe te gaan.

Wij kwamen binnen in een druk maar erg sfeervol restaurant genaamt Hana-no Mai. Na deze even opgezocht te hebben bleek dit een Izakaya te zijn, een soort van Japanse pub en eetgelegenheid. Wij waren direct enthousiast en besloten daar te gaan eten. Het was groot, best luidruchtig met allerlei groepjes locals die in kleine ruimtes een soort van private dining leken te hebben en daar tussendoor wat grotere, meer traditionele kamers waar gewoon tafels en stoelen stonden om wat te eten.

Wij hadden inmiddels flinke trek gekregen en besloten een aantal dingen die er lekker uitzagen te proberen. De kaart had gelukkig mooie foto's, maar verder was het toch op de gok wat bestellen. En het was allemaal erg lekker. Wij hadden de meest uitgebreide sashimi schotel welke op een plateautje met een rokend potje vloeibare stikstof werd geserveerd, sushi, tempura, noedels en allerlei yakitori spiesjes met daarop onder andere kippenmaagjes, kippenhuid en weet ik wat nog allemaal. Maar over het algemeen lekker gegeten en ook Jurriaan heeft lekker gesmuld van de noedels en de tempura.

Wij gingen met een voldaan gevoel weer naar het hotel; daar hebben wij Jurriaan op bed gelegd. Eefje was inmiddels ook aardig gaar van de dag en besloot ook naar bed te gaan. Ik koos er zelf voor om nog een keer naar het station te gaan met m'n camera en heb daar wat nacht foto's van de drukke straten en de Kyoto Tower gemaakt.

Dat was dan onze eerste echte dag in Kyoto. We hebben ons goed vermaakt en ondanks dat we rustig aan zijn begonnen, hebben wij toch nog aardig wat kunnen doen! Morgen weer vroeg uit de veren voor een wandeling door Zuidelijk Higayishama!