Een magische treinrit door Myanmar
Van Yangon naar Mandalay
Op dit moment zitten Eefje en ik in de trein van Yangon naar Mandalay. Het is een lange treinreis, 15 uur lang, maar eigenlijk best comfortabel inde upper class (1e en 2e klas zijn houten bankjes).
Vanochtend reden we om stipt 6 uur (de NS kan er nog wat van leren) schokkerig en onder luid gefluit van de locomotief het station uit. Het was nog best fris in Yangon (inmiddels is het weer rond de 35 graden) maar zoals net aangegeven goed uit te houden.
We zitten op stoelen die je ook in reisbussen hebt, met voldoende beenruimte, tussen de waarschijnlijk wat rijkere Birmezen en een monnik die continu rond loopt te drentelen en films zit te kijken op zijn smartphone.
Tijdens de reis lopen er continu verkopers door de trein met koopwaar variërend van bier tot snoep en van fruit tot complete curry gerechten die recht voor je neus klaar worden gemaakt. Best knap eigenlijk, want de trein schudt regelmatig een paar minuten achter elkaar zo hard op en neer in een perfect hoempapa carnaval tempo dat je bijna los komt van je stoel.
Het uitzicht is mooi, met mooie natuur bestaande uit voornamelijk rijstvelden en akkers, zeer primitieve leefomstandigheden, mensen die met paard en wagen over de weg rijden en elke stop bij een station is een ware belevenis, waarbij het hele dorp uitrukt en de mensen die in willen stappen over de treinrails naar de trein rennen, de rest hen uit komt zwaaien en de verkopers elkaar weer afwisselen. Wat helaas wel opvalt is de gigantische vervuiling. Alle passagiers gooien hun vuilnis uit het raam van de trein en rondom elk dorp lijkt het erop dat Birmezen niets geven om een schone natuur en het groen rondom de dorpen begint aardig op vuilstortplaatsen te lijken.
Wat trouwens ook opvalt is dat op stations en spoorwegovergangen in plaats van een groen sein een mannetje met een groene vlag staat te zwaaien.
Op dit moment begint de temperatuur flink op te lopen in de trein en begint het meer en meer naar curry te ruiken terwijl we weer in de hoempapa stand op en neer aan het schudden zijn met zijn allen. Maar het is een prachtige reis en we gaan genieten van de laatste 6 uur van de reis!